1995 – Elke avond krabben vangen met een schepnetje in het kanaal. Ze kwamen altijd tevoorschijn als het begon te schemeren.
1998 – Zwemmen in het kanaal van Wilhelminadorp samen met mijn jongere broer en neefje.
1997 – Tegen de wind in hangen want het waait nagenoeg altijd in Zeeland.
1996 – Uitkijkend over het veld achter de Meestoof. In Niets gezien gebruik ik het pad dat hier destijds lag om een inbreker over te laten ontsnappen.
1996 – Samen met mijn oma, tante, broertje en neefje achter de Meestoof. Dit is dus het pad waarover de inbreker in Niets gezien er vandoor gaat. In de greppel erachter speelde de agent Jasper van der Lelie naar eigen zeggen als kind altijd ‘oorlogje’.
1996 – Mijn boomhut achter de Meestoof. Ik herinner me nog goed hoeveel bloed, zweet en tranen dit project me heeft gekost. De broer van mijn aangetrouwde oom – een huisarts – moest er zelfs aan te pas komen om een roestige spijker uit mijn voetzool te trekken die dwars door mijn slipper heen was gegaan.
1995 – Op de steiger voor de Meestoof met mijn oom en zijn golden retriever Chester. Door deze hond besloot ik dat de havenmeester in Niets gezien ook een hond moest hebben. Ik maakte er wel een herdershond van in navolging van de herdershond Kangoo van mijn andere oom en tante.
1996 – Topless zonnen achter de dijk bij het Goese Sas en oude Tina’s lezen. Nineties, baby!
1995 – Gefascineerd door een duiker op de steiger van Wilhelminadorp. Net als mijn hoofdpersonage Caro Woesthoff in Niets gezien voelde ik me als kind ook altijd aangetrokken tot water.
1996 – In de achtertuin van mijn opa en oma stond een oude caravan waar we vaak wekenlang in sliepen. Samen met mijn nichtje en moeder. Uiteraard was ik weer eens iets aan het schrijven.
2002 – In diezelfde caravan vonden ook de nodige feestjes en logeerpartijen plaats.
2002 – De band van mijn ouders tijdens een stalfeestje in de Meestoof.
2002 – Ik ben de opstandige puber in die grijze broek. Vooraan mijn jongere broer met een bucket hat.
1995 – In de stallen van de Meestoof waar mijn oom en tante me leerde paardrijden.
1995 – Met mijn favoriete merrie Ilona.
1995 – Mosselen eten in de binnentuin met mijn familie in Wilhelminadorp. Niet voor niets eten Caro Woesthoff en de havenmeester in Niets gezien op een gegeven moment ook mosselen. Zeeuwser kan het bijna niet!
1996 – Uiteraard hadden mijn jongere broer en ik tijdens een zeiltocht op de Oosterschelde weer ergens een hondje gevonden dat een beetje liefde verdiende.
2002 – Het zoveelste huisfeestje dat tot diep in de nacht doorging. En het was nog lang onrustig in Wilhelminadorp…